Woda - warunek zdrowia i długiego życia

http://www.drlwilson.com/articles/water.htm

dr Lawrence Wilson

© Czerwiec 2014, L.D. Wilson Consultants, Inc.

                        Woda, zaraz obok tlenu, jest najistotniejszym elementem warunkującym życie ludzkie. Jest r—wnież złożonym źr—dłem setek minerał—w i substancji odżywczych. To absolutnie cudowna substancja, kt—rej niezwykłe zalety są często niedoceniane.

Cechy wody pitnej

                        To najważniejsza część niniejszego artykułu. W innym przypadku, przedstawione zalecenia nie miałyby większego sensu.

1.         Rodzaj oraz ilość wypijanej wody stanowią kluczowy warunek zdrowia i leczenia. Przynajmniej raz w tygodniu spotykam osobę, kt—ra nie osiąga postęp—w w programie, ponieważ pije niewłaściwy rodzaj wody lub przyjmuje jej zbyt mało. Jeśli postępuje tak od lat, może wręcz zrujnować sobie zdrowie.

2.         Spożywanie jakichkolwiek ilości kofeiny, cukr—w (łącznie z sokami i owocami) oraz alkoholu odwadnia organizm.

3.         Informacje zawarte w niniejszym artykule, oparte są na dowodach klinicznych. Nie będę rozpisywał się na ich temat, ponieważ, ważne są ich rezultaty, czyli ilość i jakość wody, jaką należy pić.

4.         Woda to więcej niż nap—j. To źr—dło konkretnej energii, jakiej potrzebujemy na co dzień. Jeśli jej nie dostarczymy, zdecydowanie szkodzimy zdrowiu.

5.         Czysta woda, uzyskana w spos—b naturalny, jest ãpełnowartościowym produktem żywnościowymÓ.  Nie tylko wypłukuje toksyny z organizmu, ale r—wnież dostarcza niezbędnych składnik—w mineralnych i wpływa na ciało na wiele sposob—w. Podobnie jak w przypadku innych produkt—w tego typu, wszelkie modyfikacje jej składu
i struktury, mają negatywny wpływ na jej lecznicze właściwości. Często modyfikuje się ją poprzez dodatki, filtrowanie inaczej niż z wykorzystaniem węgla lub piasku, odwirowywanie, alkalizowanie itp. Wszelkie ãmanipulacjeÓ tego typu, niszczą jej właściwości.

                        Co dziwne, przechowywanie wody w plastikowych pojemnikach, nawet matowych, nie ma wpływu na jej jakość, mimo że przenikają do niej nieznaczne ilości zanieczyszczeń. Wiem, że wiele os—b nie podzieli mojej opinii, ale wynika ona
z doświadczenia w pracy z tysiącami podopiecznych.  

                        Wiem r—wnież, że właściwości wody nie ulegają zmianie nawet jeśli przepływa ona przez miedziane lub stalowe rury, choć wielu specjalist—w i tutaj ma inną opinię.

6.         Większość ludzi nie pije dostatecznej ilości czystej wody. Dorośli potrzebują około
3 litry dziennie, lub nieco więcej jeśli ktoś waży ponad 110 kg, wykonuje pracę fizyczną lub codziennie intensywnie ćwiczy, tudzież mieszka w gorącym i suchym klimacie.

GŁîWNE ZALECENIA

1.         Jak wspomniałem, dorośli potrzebują około 3 litr—w wody dziennie, bez wyjątk—w. Jeśli ważysz ponad 110 kg, wykonujesz pracę fizyczną lub codziennie intensywnie ćwiczysz, albo mieszkasz w gorącym i suchym klimacie, potrzebujesz jej nieco więcej.

                        Picie większej ilości niż zalecana nie jest korzystne dla zdrowia. Jeśli ktoś twierdzi, że potrzebuje ponad 3,5 l wody dziennie, natychmiast sprawdzam, czy woda jaką pije właściwie nawadnia organizm lub czy nie istnieją inne przyczyny tak dużego zapotrzebowania.

                        Inne napoje takie jak kawa, herbata, soki i inne nie nawadniają organizmu tak dobrze. Zostaną one om—wione poniżej. Kalkulując dzienne spożycie wody, nie należy wliczać do niego napoj—w, być może poza filiżanką lub dwoma łagodnych, niezawierających kofeiny herbat ziołowych, np. z rumianku.

                        Ponadto, nie należy pić w trakcie posiłk—w chyba, że popijamy wodą suplementy diety. Mała filiżanka zazwyczaj wystarczy. Większa ilość rozcieńcza soki żołądkowe
i utrudnia trawienie.

                        Doskonałym pomysłem jest wypicie około litra wody po przebudzeniu, p—ł godziny przed śniadaniem. Pobudzi to perystaltykę jelit i pomoże dobrze rozpocząć dzień. Gdy obudzisz się, usiądź i wypij około litra wody. Możesz r—wnież uczynić to
w saunie, lub jeszcze w czasie, gdy się nagrzewa. Możesz co prawda poczuć jakbyś ãodpływałÓ i częściej niż zwykle oddawać mocz, ale jest to zazwyczaj najlepszy spos—b by mieć pewność, że pijesz odpowiednią ilość wody dziennie.

2.         Najlepiej jest pić czystą wodę źr—dlaną. Z doświadczenia wiem, że nie ma znaczenia, że dostarczana jest w plastikowych pojemnikach. Mogą one być wielorazowego użytku lub możesz znaleźć najbliższe źr—dło na www.findaspring.com.

3.         Kolejnym doskonałym rodzajem wody pitnej jest woda z kranu, przepuszczona przez filtr węglowy. Zwr—ć uwagę na poniższe wskaz—wki:

A.      Nie pij zmiękczanej wody, niezależnie od tego czy zmiękczono ją tabletkami soli czy potasu.

B.       Uważaj na wodę głębinową. Zazwyczaj nie jest dobra.

C.      Używaj wyłącznie naturalnych filtr—w oraz węglowych.  Nie korzystaj
z filtr—w wielostopniowych w celu usunięcia ołowiu, fluoru itp. W pewnym stopniu, psują one właściwości wody.

D.      Jeśli woda z kranu w Twoim rejonie zawiera toksyczne metale lub substancje chemiczne, możesz: 1) pozostawić ją w naczyniu na jeden dzień tak, by minerały osiadły na jego dnie; następnie odlej i wypij g—rną warstwę; lub 2) zagotuj ją. Następnie pozostaw na jeden dzień, odlej i wypij g—rną warstwę, ponieważ minerały osiadły na dnie naczynia.

4.          Aby właściwie nawadniać organizm, unikaj substancji, kt—re go odwadniają: kofeiny (w jakiejkolwiek formie), cukr—w i słodzik—w (w jakiejkolwiek formie) oraz alkoholu (w jakiejkolwiek formie i ilości).

                        Do cukr—w zaliczamy: owoce, soki, fruktozę, mleko ryżowe, migdałowe, sojowe, syrop ryżowy, mi—d, agawa, słodziki, mleko, wodę i śmietankę kokosowa oraz inne produkty słodkie.

                        Jedynym polecanym przeze mnie sokiem, jest mniej więcej szklanka świeżego soku
z marchwi lub 2-4 łyżki soku z trawy pszenicznej. Proszę, zwr—ć na to szczeg—lną uwagę.

 

5.         Można kupować wodę w plastikowych pojemnikach. Żałuję, że nie korzysta się częściej z materiał—w szklanych lub innych wielorazowego użytku. Z doświadczenia wiem, że plastik nie ma większego wpływu na wodę lub organizm i można go przetwarzać.

                        Alternatywy dla plastikowych opakowań. W wielu regionach, woda źr—dlana dostarczana jest odbiorcom w plastikowych, czasem szklanych, butlach wielorazowego użytku. Obniża to jej koszt. Dostawc—w wody butelkowanej znajdziesz w książce telefonicznej.

Można r—wnież pozyskać wodę bezpośrednio ze źr—dła. Lista miejsc sprawdzonych na całym świecie dostępna jest na stronie www.findaspring.com.

6.         Najlepszą porą na picie wody jest poranek, chwilę po przebudzeniu. Dorośli powinni w—wczas wypijać około 1 litra. Następnie, należy odczekać około p—ł godziny do
45 minut przed zjedzeniem posiłku. Taka kolejność jest idealna. W ciągu dnia r—wnież należy pić wodę (w sumie ok. 3 litr—w), a proponowana poranna rutyna stanowi dobry początek.

Jedyny problem ze spożyciem takiej ilości wody rano, może wiązać się z koniecznością częstszego oddawania moczu o poranku. Może to być kłopotliwe dla os—b dojeżdżających do pracy. Tym niemniej, takie rozwiązanie jest najlepsze.

AD. 2 - JAKA WODĘ WYBRAĆ?

                        Od wiek—w ludzkość poszukuje źr—deł czystej wody. Znajdują się one w rzekach
i jeziorach, oraz pod powierzchnią ziemi, w studniach, źr—dłach czy zbiornikach podziemnych.

                        Często wodę klasyfikuje się jako twardą lub miękką. Twarda, często zawiera więcej wapnia i wapna. Miękka, zawiera mniej rozpuszczonego wapnia i więcej innych minerał—w. Wody powierzchniowe zwykle są bardziej miękkie, podczas gdy gruntowe twarde.
W artykule om—wię najczęściej spotykane rodzaje w—d:

1.         Kranową.

2.         Głębinową.

3.         Źr—dlaną.

4.         Destylowaną.

5.         Uzyskaną przez odwr—coną osmozę.

6.         Uzyskaną przez filtrację (filtr węglowy).

7.         Filtrowaną i pozyskaną w inny spos—b (zmiękczanie, uzdatnianie elektryczne, itp.).

Przyjrzyjmy się im bliżej.

1.         WODA DOSTARCZANA DO KRANîW.

                        W większości region—w woda pitna dostarczana do dom—w pozyskiwana jest ze studni, jezior, rzek lub specjalnie zbudowanych do tego celu zbiornik—w wodnych. Budowa
i utrzymanie sieci jest jedną z najdroższych inwestycji władz lokalnych. Większość miast jest dumna ze swoich system—w i poleca picie wody prosto z kranu. W USA jej jakość jest skrupulatnie monitorowana przez EPA [tłum. Federalna Agencja Ochrony Środowiska].

                        Zalety wody kranowej. W większości przypadk—w, bardzo dobrze nawadnia organizm, ponieważ zawiera r—żnorodne minerały i pierwiastki śladowe. Dodatkowo, jest niedroga i mamy do niej łatwy dostęp. W USA nie jest skażona bakteriami, wirusami
i pasożytami. Niestety, w innych krajach nadaje się do spożycia wyłącznie po przegotowaniu.

                        Wady wody kranowej. Może zawierać toksyczne metale i substancje chemiczne lub dodatki odkażające. Są to setki substancji, kt—rych zawartość w wodzie będzie r—żnić się zależnie od lokalizacji. Innym składnikiem wody mogą być pozostałości farmaceutyk—w. Dokładne om—wienie, poniżej.

                        Toksyczne metale. Wiele ujęć wody miejskiej, zwłaszcza studni, jest skażona toksycznymi metalami i innymi formami minerał—w. Najczęściej spotyka się arsen i oł—w, będące pozostałościami pestycyd—w i herbicyd—w, kt—re przedostały się do ujęcia wraz
z wodami gruntowymi. Często trudno jest je wyeliminować z dużych ujęć wody, więc pozostawia się je nawet, jeśli przez to woda nie spełnia standard—w czystości. Jest to szczeg—lnie częste w biedniejszych krajach. 

                        Inne minerały zanieczyszczające wodę w dużych ilościach to żelazo, mangan, bor
i miedź.

                        Można pozbyć się zanieczyszczeń pozostawiając naczynie z wodą kranową na jeden dzień tak, by opadły one na dno.  W—wczas zlewa się g—rną, czystą warstwę. Niestety, w ten spos—b tracimy r—wnież i cenne minerały.

                        Farmaceutyki w wodzie kranowej. Niestety, ich pozostałości często można znaleźć w wodzie dostarczanej do dom—w, ponieważ nie rozkładają się one wystarczająco szybko
i przedostają się do naszych kran—w. Jest to absolutny horror, kt—ry nie wiedzieć czemu umyka opinii publicznej. Zazwyczaj, woda zwiera pozostałości antybiotyk—w, lek—w kardiologicznych, tabletek antykoncepcyjnych i setki innych. Nie są to substancje szybko biodegradowalne więc w przypadku większości społeczności, szybko powracają do ujęć wody pitnej.

                        Środki odkażające wodę: chlor, aluminium, miedź i fluor. W wielu miastach dodaje się do wody związki aluminium, kt—re powodują, że osady w niej zawarte osadzają się na dnie zbiornik—w. Taką wodę wykorzystuje się p—źniej do podlewania. Mimo, że dzięki aluminium usuwane są szkodliwe osady, w jakiś spos—b przedostaje się on do wody pitnej. Testy mineralne wskazują na jego podwyższoną zawartość w tkankach ludzkich. Skutkuje ona zaburzeniami pamięci i prowadzi do demencji.

                        Miedź lub brom. Wody miejskie mogą zawierać dodatki miedzi oraz innych związk—w chemicznych eliminujących szkodliwe gony i pleśnie obecne w zbiornikach wodnych. O ile miedź jest minerałem odżywczym, o tyle i tak jej poziom w organizmach większości ludzi jest zbyt wysoki. Szczeg—lnie bogata w ten minerał jest dieta wegetariańska. Osłabione nadnercza kumulują miedź. Tabletki antykoncepcyjne dodatkowo zwiększają jego poziom.

                        Toksyczność miedzi jak powszechnie wiadomo sprzyja depresji, wywołuje uczucie niepokoju, wahania nastroju, ataki paniki, zmęczenie, wysypki a nawet nowotwory. Ponad połowa analiz pierwiastkowych wskazuje na podwyższone poziomy miedzi w tkankach. Więcej na ten temat w artykule Zesp—ł toksycznej miedzi. [link]

                  Obrzydliwy fluor. Mimo, że prawo w USA zabrania stosowania dodatk—w do wody w celu polepszenia jej jakości, w wielu miejscach w kraju oraz poza jego granicami, zwłaszcza w Wielkiej Brytanii, dodaje się fluor do wody pitnej zgodnie ze wskaz—wkami przekupnych ignorant—w
z lokalnych instytucji zdrowia publicznego. Środek ten jest trucizną i jest sprzedawany jako trutka na szczury.

                  Większość badań wskazuje r—wnież, że nie ma on wpływu na kamień nazębny. Żaden świadomy urzędnik, kt—ry zapoznał się z obiektywnymi danymi na ten temat, nigdy nie zaleciłby dodania go do wody pitnej. Co więcej, niekt—re badania udowadniają r—wnież, że na obszarach gdzie stosuje się fluoryzację, obserwuje się zwiększoną ilość kamienia nazębnego. Wszystkie kraje, poza USA, częścią Wielkiej Brytanii i Australii, zaprzestały dodawania fluoru, uznając prawo ludzi do wyboru wody nie zawierającej dodatk—w chemicznych. Zawartość fluoru w wodzie nie ma nic wsp—lnego ze zwiększeniem jej bezpieczeństwa a wręcz przeciwnie, czyni ją toksyczną.

                  Fluorki to niezwykle toksyczne substancje chemiczne, por—wnywalne z ołowiem i rtęcią. Ponadto często stosowany związek, czyli kwas fluorokrzemowy, nie jest czystym fluorkiem a raczej produktem ubocznym, odpadem fabrycznym z produkcji nawoz—w sztucznych, zawierających około 30% fluoru. Zawiera ciężkie metale, naftę, benzen, substancje radioaktywne i inne toksyny.

                  Dodawanie tego typu odpad—w do wody jest w moim odczuciu działalnością szaleńczą
i kryminalną. Każdy, kto pije taką wodę jest szalony i głupi. Dane na ten temat są og—lnodostępne
i każdy, komu choć trochę na tym zależy powinien dowiedzieć się jak najwięcej na ten temat. Naturalnie występujące fluorki są r—wnie szkodliwe i należy dołożyć wszelkich starań by ich unikać. Więcej na temat fluoryzacji w artykule Fluoryzacja [link].

                        Chlorowanie wody. Stosowane jest w większości miast w Ameryce w celu zabicia bakterii, wirus—w i innych mikroorganizm—w. Jest to skuteczne działanie, jednak chlorowana woda jest wysoce toksyczna dla ludzi i zwierząt.

                        Niekt—rzy badacze twierdzą, że gł—wną przyczyną wzrostu zapadalności na choroby serca na początku XX wieku w Europie i USA, było chlorowanie wody pitnej. Prawdopodobnie, jest to r—wnież przyczyna nowotwor—w i innych chor—b.

                       Innym rozwiązaniem jest ozonowanie wody. Stosuje się je w niekt—rych miastach
w Ameryce (łącznie z Los Angeles) i niekt—rych częściach Europy. Ozon (O3) to niestabilna forma tlenu znana z właściwości biob—jczych. Jedyną jego wadą jest fakt, że nie utrzymuje się w wodzie tak długo jak chlor.

                        Ozonowanie jest zdecydowanie bezpieczniejsze, tańsze i zdrowsze niż chlorowanie. Jeśli tylko badacze uświadomią sobie jak szkodliwy jest wpływ chloru na ludzi, zwierzęta
i roślinność, stosowanie ozonu stanie się powszechną praktyką.

                        Podsumowanie. Jeśli nie jest filtrowana, woda z kranu zawiera wiele toksycznych metali i środk—w chemicznych. W zależności obszaru, poziom zanieczyszczenia r—żni się. Jeśli filtrujemy wodę przy użyciu wyłącznie filtra węglowego, w dostateczny spos—b nawodni ona ciało. Nie będzie jednak tak dobra, jak woda źr—dlana. Co ważne, węgiel eliminuje do pewnego stopnia chlor, lecz nie fluorki.

2.         WODA GŁĘBINOWA

                        Woda głębinowa jest dobra, choć w dzisiejszych czasach często zanieczyszczona. Szczeg—lnie w przypadku obszar—w rolniczych i przemysłowych. Niestety, dotyczy to większości teren—w wschodnich i środkowowschodnich stan—w USA oraz innych miejsc na świecie.

                        Nawet jeśli obszar, na kt—rym mieszkasz jest stosunkowo czysty, studnie głębinowe mogą być łatwo skażone żelazem, manganem, itp.

                        Laboratoria stanowe nie są w stanie lub nie po prostu nie badają setek substancji toksycznych i często nie przeprowadzają test—w nawet na obecność manganu. Wiem, że stanowi to poważny problem na Rhode Island i w Massachusetts (USA). Wskazują na to przebadane pr—bki włos—w zamieszkujących tam os—b.

                        Jeśli korzystasz ze studni, postaraj się przeprowadzić wszelkie testy zanim wykorzystasz wodę z niej do picia. Zazwyczaj, muszę niestety odradzać ludziom spożywanie wody z ich studni.

3.         Woda źr—dlana.

                        Woda źr—dlana pochodzi z głębokich zbiornik—w podziemnych 1) wyparowała z ziemi i uległa procesowi destylacji, co wyjaśnię poniżej a następnie 2) uległa filtrowaniu
i mineralizacji przechodząc przez warstwy skał do gleby. Wbrew powszechnej opinii,
w większości kraj—w, woda źr—dlana jest kontrolowana przez odpowiednie władze pod kątem czystości i zawartości minerał—w.

UWAGA: Źr—dła Arrowhead mogą zawierać lit. Jest on trudny w diagnozie, ale z pewnością szkodliwy. Dlatego też, unikałbym picia napoj—w zawierających wodę z Arrowhead.

                        Zalety wody źr—dlanej i w—d artezyjskich. Gł—wną ich zaletą jest dobre właściwości nawadniające i wysoka jakość wody zawierająca niewielkie ilości toksycznych metali, substancji chemicznych oraz patogen—w. Wody te są przefiltrowane przez ziemię w spos—b nie do końca przez nas poznany, ale efektywny i często lepszy niż, z wykorzystaniem najlepszych filtr—w wynalezionych przez człowieka. Zazwyczaj woda źr—dlana i artezyjska zawiera bardzo duże ilości pierwiastk—w śladowych, kt—rych wręcz desperacko potrzebuje organizm wsp—łcześnie żyjącego człowieka, kt—ry skazany jest na spożywanie pozbawionych ich produkt—w.

                        Wady wody źr—dlanej. Przede wszystkim jej koszt oraz niewygoda wynikająca
z konieczności noszenia ciężkich plastikowych butli do domu. Czasem, w zależności od źr—dła, problem może stanowić czystość wody i jej bezpieczeństwo.

                        Regulacje prawne. Często słyszymy w mediach, że woda źr—dlana nie podlega kontroli rządowej w wielu miejscach na świecie, łącznie z USA. Nie jest to jednak prawda. Woda musi spełniać ścisłe standardy jeśli ma być wprowadzona do sprzedaży jako woda źr—dlana.

                        Podsumowanie. W moim odczuciu, czysta woda źr—dlana jest najlepszą z możliwych do picia, ponieważ zazwyczaj doskonale nawadnia i dostarcza wielu cennych minerał—w. Og—lnie rzecz ujmując, jest czysta i zdrowa, o ile uzyskała akceptację rządu. Ponadto, dzięki naturalnym procesom, jakim podlega, ma właściwości orzeźwiające.

4.         Woda destylowana (odparowywana).

                        Destylacja to proces doprowadzania wody do wrzenia a następnie jej odparowywania
i skraplania z powrotem do postaci ciekłej.  Jest to bardzo naturalny proces występujący, gdy woda paruje z powierzchni ziemi a następnie spada na nią w postaci deszczu.

                        Gdy woda jest destylowana w naturze poprzez odparowanie, wszystkie osady opadają i tylko czyste H20 wznosi się w powietrze tworząc chmury, kt—re w końcu oddają wilgoć
w postaci deszczu. W istocie jest to pierwotny, naturalny system destylacji wody.

                        W procesie destylacji przeprowadzanym przez człowieka, woda doprowadzana jest do wrzenia, zmienia stan skupienia, osady oddzielają, ale substancje chemiczne pozostają.
W destylarniach przemysłowych są one przechwytywane by zapobiec ponownemu przedostaniu się ich do wody.

                        Dlatego uważam, że woda destylowana przemysłowo jest najlepsza, podczas gdy poddawana procesowi metodą domową, może nie być dobra. Odradzam więc zakup domowych zestaw—w do destylacji.

                        Zalety wody destylowanej. Destylacja nie jest w stanie znacząco pogorszyć delikatnych właściwości wody, w przeciwieństwie do odwirowania, gdzie siła odśrodkowa niszczy jej delikatną strukturę. W rzeczywistości, destylacja jest najlepszym i naprawdę jedynym sposobem, aby usunąć "pamięć" uszkodzenia wody, kt—ra jak wiemy pojawia się w momencie jej zanieczyszczenia.

                        Dobrej jakości woda destylowana jest wolna od większości substancji chemicznych
i wszystkich metali toksycznych. Jest r—wnież wolna od patogen—w, takich jak bakterie
i wirusy.        

Problemy z wodą destylowaną. Są liczne:

1.         Woda destylowana działa w organizmie jak chelator. Wiemy z doświadczenia, że jest to bardzo poważny problem. Destylacja (tak jak proces odwr—conej osmozy) tworzy "głodną" wodę. Oznacza to, że jest ona pozbawiona składnik—w mineralnych
i w rezultacie wykazuje tendencję do przyciągania do siebie każdego minerału, z jakim się zetknie.

                                                Gdy tylko woda destylowana dostanie się do organizmu (zostanie wypita) zaczyna chwytać i zatrzymywać minerały. Proces ten nazywamy chelacją. Przepływając przez organizmu do momentu jej wyprowadzenia, wypłukuje minerały z ciała. Jest to łagodna forma chelacji, jednak jeśli ktoś pije wodę destylowaną dłużej niż kilka tygodni lub miesięcy, z czasem usunie wiele ważnych składnik—w mineralnych z organizmu. Jest to bardzo szkodliwe, ponieważ większość z nas wykazuje niedobory ważnych minerał—w.

2.         Woda destylowana nie zawiera odżywczych minerał—w. Niemal wszyscy wykazują już ich niedobory i powinniśmy pozyskiwać ich jak najwięcej z nich w każdy możliwy spos—b. Możemy przyjąć je w wodzie pitnej. W rzeczywistości jednak, dobra woda może dostarczyć 30 lub 40 pierwiastk—w śladowych, kt—rych organizm potrzebuje akurat w małych ilościach. W przeciwieństwie do wody źr—dlanej lub nawet wody
z kranu, woda destylowana nie zawiera ich wcale a więc nie czerpiemy korzyści z jej picia.

3.         Woda w procesie destylacji zyskuje nieco kwaśny odczyn. Niekt—rym osobom to nie odpowiada. Nie do końca jest to jednak prawda. Stosowana przez kr—tki okres czasu, do trzech lub nawet sześciu miesięcy, woda destylowana często usuwa wiele toksycznych substancji chemicznych i metali z organizmu, osiągając og—lny efekt alkalizujący, mimo że sama woda może mieć lekko kwaśne pH. Innymi słowy, nie ma znaczenia, czy woda destylowana jest kwasowa pod warunkiem, że jej działanie w ujęciu długofalowym sprawia, że środowisko organizmu staje się bardziej zasadowe. 

                                                Należy pamiętać jednak, iż przyjmowanie wody destylowanej dłużej niż przez kilka miesięcy, grozi wypłukiwaniem istotnych, mineralnych ãrezerw alkalicznych", odpowiedzialnych za zasadowość organizmu. Zatem długotrwałe stosowanie wody destylowanej w końcu doprowadza do zakwaszenia organizmu. 

4.         Zanieczyszczenie metalami. W przypadku destylacji możemy napotkać niewielki problem, wynikający z konstrukcji zestawu: jeśli jest zbudowany z metalu lub stali (nawet nierdzewnej), niewielkie ilość chromu, niklu, molibdenu i żelaza mogą przedostać się do wody. Nie będą to jednak wielkie ilości. Szklane zestawy do destylacji byłby by najlepsze, o ile są takie dostępne. Niestety, nie słyszałem o takich.

                                                Mineralizacja wody destylowanej. Niekt—rzy lekarze i producenci popularnych w—d tworzą ich formuły na bazie wody destylowanej, kt—rą następnie wzbogacają minerałami by zr—wnoważyć niekorzystne efekty jej czystej formy.  Niestety, nauka o minerałach jest bardzo złożona i istnieje ponad 40 pierwiastk—w śladowych, kt—rych nasz organizm potrzebuje w niewielkich ilościach. Nikt, moim zdaniem, nie jest w stanie określić, 1), kt—re minerały dodać, 2), w jakich ilościach, i 3) w jakiej formie.

                                                Ponadto, jak wyjaśniłem powyżej, woda jest rodzajem energii oraz ãpełnowartościowego pożywieniaÓ. Za każdym razem, gdy wprowadzamy do niej modyfikacje, niszczymy niekt—re z jej właściwości. Sprawdziliśmy dziesiątki produkt—w wody w Internecie i z innych źr—deł. Żaden nie jest dość dobry i warty swojej ceny. Dlatego, odradzam dodawanie minerał—w, soli morskiej lub czegokolwiek innego do wody pitnej.

Podsumowanie. Większość ludzi powinna unikać wody destylowanej z powod—w wymienionych powyżej. Rzadko zalecam jej picie a w—wczas jedynie przez kr—tki okres czasu i wyłącznie po to, by wesprzeć proces leczenia. Picie wody destylowanej przez okres dłuższy niż określony przez mnie zawsze prowadzi do niedobor—w istotnych składnik—w mineralnych.

5.         Odwr—cona osmoza.

Odwr—cona osmoza to jest zdecydowanie najczęściej stosowana metoda oczyszczania wody. Polega na przepuszczeniu wody pod wysokim ciśnieniem przez membranę
z tworzywa sztucznego, w kt—rej znajdują się maleńkie otwory. Większość minerał—w
i substancji chemicznych jest zbyt duża, aby przedostać się przez nie. Dzięki temu, otrzymujemy wodę w dużej mierze wolną od minerał—w, substancji chemicznych
i patogen—w.

Konstrukcja większości urządzeń do odwr—conej osmozy, zakłada spłukiwanie membrany tak, by nie doprowadzić do nagromadzenia materiału na błonie. Jest to niezmiernie istotne, ponieważ przedłuża to jej żywotność. Zazwyczaj, funkcjonuje prawidłowo przez rok. Po upływie tego czasu należy ją wymienić, by zapewnić odpowiednią jakość wody.

Gazy, takie jak chlor, mogą przedostać się przez membranę. Z tego powodu, większość urządzeń do odwr—conej osmozy zawiera r—wnież filtry ãprzedÓ i ãpoÓ. Filtr wstępny przedłuża żywotność membrany, usuwając większe cząstki i niekt—re substancje chemiczne. Filtr końcowy z aktywnym węglem dodatkowo oczyszcza wodę, usuwając chlor i inne gazy, kt—re mogły przedostać się przez filtr wstępny.

Odwr—cona osmoza jest popularną metodą wytwarzania czystej wody na ziemi. Stosuje się ją niemal we wszystkich domowych i komercyjnych ãwytw—rniach wody pitnejÓ, kt—re spotykamy w sklepach, supermarketach i sklepach ze zdrową żywnością. Jest r—wnież stosowana w przemyśle, w zakładach butelkowania napoj—w gazowanych, do produkcji zup, sok—w, piwa i wielu innych napoj—w. Metoda ta wykorzystywana jest na wszystkich statkach, w niekt—rych samolotach oraz w wielu innych zastosowaniach. Odwr—cona osmoza jest o wiele tańsze niż destylacja.

                        Zalety odwr—conej osmozy. Są to przede wszystkim niskie poziomy toksycznych metali, chemikali—w i patogen—w oraz niski koszt.

                        Wady odwr—conej osmozy. Niestety, woda uzyskana w procesie ma wiele wad:

1.         Niemal w og—le nie nawadnia organizmu. To największa wada, kt—rą wciąż obserwujemy. Membrana z tworzywa sztucznego musi w jakiś nieznany nam, subtelny spos—b uszkadzać strukturę wody.

2.         Pozostałości z błony wydają się znaleźć drogę przeniknięcia do wody, a następnie do organizmu. Sprawdziło się to w przypadku każdej osoby, kt—ra piła taką wodę. Innymi słowy, odwr—cona osmoza wprowadza do organizmu nową toksynę, choć w innym zakresie jest w pełni czysta.

3.         Zgodnie z filozofią chińską, jest niezwykle yin. Być może wynika to z braku minerał—w lub z zanieczyszczenia tworzywem sztucznym z membrany. Właściwości yin są szkodliwe i należy ich unikać.

4.         Według kliku klient—w, woda uzyskana w procesie odwr—conej osmozy spowodowała uszkodzenia trzeciego centrum energetycznego (czakry).

5.         Nie ma prostego sposobu, aby sprawdzić jakość wody. W miarę starzenia się plastikowej membrany i filtr—w pogarsza się jakość produkowanej wody. Podstawowe metody pomiarowe mogą nie wykryć skażenia substancjami chemicznymi.

6.         Filtry w układach maszyn do odwr—conej osmozy łatwo mogą być skażone bakteriami i wirusami. Producenci sugerują wymiany filtr—w węglowych w określonych odstępach czasu, lub zgodnie z mocą przerobową. Są to jednak szacowane wytyczne. Wyłącznie na podstawie walor—w smakowych jesteśmy w stanie określić stopień czystości filtr—w węglowych.

7.         Odwr—cona osmoza demineralizuje wodę i nadaje jej kwaśne pH. Jak w przypadku wody destylowanej, nie dostarczenia organizmowi potrzebnych pierwiastk—w śladowych i może mieć łagodne działanie chelacyjne. Oznacza to, że woda może wypłukiwać niekt—re istotne składniki mineralne z organizmu.

Niewielkim problemem jest r—wnież nieco kwaśne pH.

8.         W procesie odwr—conej osmozy marnuje się bardzo dużo wody wykorzystywanej do płukania układu. Powoduje to dodatkowe zanieczyszczenie środowiska, jako że membrany z tworzywa sztucznego nie są przecież łatwo biodegradowalne. Żywice poliwęglanowe rozkładają się bardzo powoli. Dodatkowo, nasycone substancjami toksycznymi, stanowią długotrwałe źr—dło skażenia środowiska. Obecnie, najlepszym sposobem likwidacji membran, jaki znam, jest ich spalenie w bardzo wysokich temperaturach.

                        Podsumowanie. Woda uzyskana w procesie odwr—conej osmozy nie nadaje się do picia. Skutki jej spożycia mogą być straszne, w tym nawet może prowadzić do niewydolności nerek. Wiem, że brzmi to radykalnie, ale znane mi są takie przypadki. 

                        Bez znaczenia jest, czy ktoś dodał minerały z powrotem do wody, gotował ją lub robił z nią cokolwiek innego: modlił się lub pr—bował ją ãenergetyzowaćÓ. Nie wydaje się, by działania te mogły przywr—cić właściwości wody przepuszczonej przez plastikową membranę. Należy unikać wody uzyskanej w wyniku odwr—conej osmozy.

NIE DODAWAJ MINERAŁîW DO WODY UZYSKANEJ W WYNIKU ODWRîCONEJ OSMOZY (ANI DO ŻADNEJ INNEJ WODY PITNEJ).

Powod—w jest kilka:

á             Nikt nie jest w stanie oszacować jakie minerały dodać. Produkty tego typu dostępne w sprzedaży, takie jak roztwory elektrolit—w, często nie zawierają optymalnego poziomu składnik—w mineralnych.

á             Dodawanie soli lub soli morskiej do wody może chwilowo odtruć organizm, ale na dłuższą skalę jest niebezpieczne, ponieważ wysoka zawartość sodu może zakł—cić gospodarkę mineralną w organizmie poprzez pobudzenie konkurencji pomiędzy minerałami o stopień wchłaniania.

á             W większości, preparaty mineralne nie są wystarczająco czyste i zawierają r—wnież minerały toksyczne dla organizmu.

á             Woda uzyskana w wyniku odwr—conej osmozy jest szczeg—lnie ãgłodnaÓ. Dodane do niej składniki mineralne, będą łatwo absorbowane przez wodę, a następnie szybko
i dokładnie wchłonięte do kom—rek ciała. O ile minerały są czyste, będzie to korzystne. Większość z nich jednak nie, bez względu informacje zawarte na etykiecie opakowania. W wyniku mineralizacji wody, pijąca ją osoba powoli zatruwa się szkodliwymi substancjami.

á             Uważam, że najlepiej pozyskiwać minerały gł—wnie z gotowanych warzyw. Innym doskonałym ich źr—dłem jest kelp, szklanka soku z marchwi lub zmieszanego
z nim świeżego zielonego soku oraz wysokiej jakości s—l morska dodawana do dań.  Woda i suszone warzywa, takie jak kapsułki Juice Plus i innych kapsułki roślinne nie są dobrym źr—dłem składnik—w mineralnych.

á             Zdecydowanie nie lubię zielonych proszk—w i super-pokarm—w zawierających dużo spiruliny, niebieskozielonych glon—w i chlorelli, ponieważ wydają mi się nieco toksyczne i często są chelatorami. Trawa jęczmienna i pszeniczna, choć suszone nie są tak dobre jak świeże, r—wnież mogą być doskonałym źr—dłem minerał—w. Tak jak zresztą surowe produkty mleczne (wyłącznie surowe lub organiczne, kt—ry nie są tak dobre, ale lepszy niż w og—lnodostępny pasteryzowany nabiał).

á             Surowe warzywa nie pozwalają organizmowi wchłonąć wystarczającej ilość minerał—w w nich zawartych. Dlatego też uważam, że jest znacznie lepiej jeść gł—wnie gotowane warzywa.

6.         Filtry węglowe.

Węgiel, zwany r—wnież aktywowanym węglem drzewnym, to doskonały materiał filtrujący. Jest to w zasadzie zwęglone drewno lub inne substancje naturalne. Kształt jego cząsteczki powoduje, że przyciąga lżejsze minerały i najbardziej toksyczne substancje chemiczne. Jednocześnie, wydaje się być nieszkodliwy i nie uwalnia wielu toksyn do wody, z kt—rą ma kontakt.

Dla uzyskania najlepszych rezultat—w, węgiel powinien mieć dłuższy kontakt z wodą Oznacza to, że im większy filtr węglowy, im wolniej przepływa przez niego woda, tym lepiej.

                        Rodzaje filtr—w węglowych. Mamy dwa gł—wne rodzaje filtr—w węglowych. Tańszy zawiera po prostu węgiel drzewny lub węgiel aktywowany. Filtr lepszej jakości to tak zwany blok węglowy, ponieważ warstwy materiału zostały sprasowane w celu utworzenia bardziej zwartego i gęstego bloku. W takiej formie usuwa więcej zanieczyszczeń.

                        Zalety filtracji węglowej. Węgiel jest raczej nietoksyczny, niedrogi oraz usuwa sporą ilość toksycznych substancji chemicznych oraz do pewnego stopnia chlor i inne gazy. Ponadto, co najważniejsze, węgiel nie uszkadza struktury wody. Jest to bardzo naturalny rodzaj filtracji wody.

                        Wady filtracji węglowej

1.         Węgiel nie jest w stanie odfiltrować fluoru ani najbardziej toksycznych metali. Dotyczy to r—wnież drobnych organicznych i innych chemicznych zanieczyszczeń.

2.         Po pewnym czasie, wszystkie filtry węglowe zatykają się i przestają działać. Nie ma niezawodnego sposobu, dzięki kt—remu jesteśmy w stanie stwierdzić, kiedy należy zmienić filtr. Brudny filtr węglowy jest gorszy niż jego brak.

3.         Węgiel stanowi dobre środowisko rozwoju bakterii i grzyb—w. Proces może rozpocząć się w ciągu kilku dni od umieszczenia filtra. Niekt—re grzyby są bardzo toksyczne, choć nie mają smaku i zapachu. Bez kosztownych test—w nikt nie jest
w stanie określić, czy dany filtr węglowy jest zanieczyszczony i kiedy należy go wymienić. Zalecenia producenta nie zawsze są przydatne, ponieważ jest to zależne od źr—dła wody i innych czynnik—w.

Niekt—rzy producenci utrzymują, że ich filtr węglowy musi być używany do chlorowanej wody, aby zmniejszyć przyrost bakterii i grzyb—w. Jeśli widzisz taką informację na filtrze, przestrzegaj zaleceń.

4.         By filtracja zachodziła skutecznie, woda powinna przepływać przez filtr powoli. Jeśli przechodzi szybko, toksyny nie zostaną dobrze zabsorbowane przez węgiel.
W większości węglowych system—w filtrowania, woda przechodzi przez węgiel zbyt szybko by filtracja była naprawdę skuteczna.

5.         Filtry blokowe. Zawierają one filtr ze sprasowanego węgla aktywowanego. Struktura bloku jest o wiele gęstsza niż prostym filtrze węglowym.

W takim filtrze, woda ma dłuższy kontakt z węglem. Ponadto zwarta struktura zatrzymuje większe zanieczyszczenia, w tym niekt—re metale ciężkie. Jako materiał filtrujący, blok jest więc znacznie lepszy.

Problemy jakie możemy napotkać wykorzystując filtr blokowy są podobne do tańszych wersji filtru węglowego. Łatwo może dojść do skażenia grzybami
i bakteriami. Bez kosztownych test—w nikt nie jest w stanie określić, czy dany filtr węglowy jest zanieczyszczony, kiedy należy go wymienić oraz jak skutecznie filtruje wodę.

                        Podsumowanie. Filtry węglowe z pewnością oczyszczają wodę z kranu. Muszą być regularnie i często zmieniane, jak r—wnież należy mieć świadomość, że nie są w stanie usunąć najbardziej toksycznych metali i niekt—rych toksycznych substancji chemicznych. Należy r—wnież wystrzegać się wzrostu bakterii na węglu.

7.         INNE RODZAJE FILTRACJI.

                        Wielostopniowe, domowe urządzenia filtrujące. Są one intensywnie reklamowane jako lepsze od filtr—w węglowych. Prawdą jest, że usuną trochę fluoru, więcej toksycznych związk—w chemicznych i niekt—rych metali. Popularne marki to Multi-pure, Zero Water, itp.

Wszystkie te urządzenia składają się z kilku rodzaj—w filtr—w do usuwania r—żnych zanieczyszczeń. Mogą zawierać złoża KDF, granulaty i inne formy filtr—w, jak r—wnież
znany nam już węgiel.

Niestety, wszystkie filtry wielostopniowe, kt—re widziałem niszczą strukturę wody
i sprawiają, że jest ona w mniejszym stopniu wykorzystywana przez organizm. W rezultacie, nie nawadnia go właściwie. Nie wiem, kt—ry z element—w ich budowy powoduje takie zmiany. Dop—ki nie poznamy dokładnych mechanizm—w działania, unikałbym tego typu filtr—w. 

Woda alkaliczna. Znam trzy rodzaje alkalicznych system—w wodnych. Żaden z nich nie jest w pełni doskonały i z tego powodu należy ich bezwarunkowo unikać. Aby prawidłowo alkalizować organizm, należy jeść mn—stwo gotowanych warzyw oraz przyjmować suplement diety z kelpem. Te źr—dła wspierają budowanie mineralnej rezerwy alkalicznej. Ponieważ gromadzą się w tkankach, ciało staje się bardziej zasadowe w naturalny spos—b. Przez pewien czas należy unikać wszelkich cukr—w, alkoholu oraz wszystkich produkt—w z pszenicy
i innych nasion.  Urządzenia alkalizujące wodę, czynią to w spos—b całkowicie nienaturalny
i działający pobudzająco na organizm. Efekt nie jest taki sam, jak alkalizowanie go poprzez właściwą dietę, styl życia i mineralną terapię zastępczą.

Wśr—d popularnych urządzeń alkalizujących wodę znajdziemy takie jak Jupiter, I-Water, Kaagen i wiele innych. Wykorzystują one wodę z kranu, kt—ra najpierw przepływa przez filtr węglowy a następnie przez naelektryzowane płytki platynowe i tytanowe, kt—re zmieniają jej odczyn na zasadowy. W niekt—rych urządzeniach, jest on dodatkowo wzmacniany poprzez dodanie wapnia w postaci proszku lub roztworu. Największy problem z tego typu maszynami polega na tym, że są one niewłaściwie reklamowane, oszukując konsument—w:

á             Yin. Picie wody, kt—ra jest wysoce zasadowa sprawia, że ciało jest bardziej yin.
W terminologii medycyny chińskiej, yin oznacza chorobę, zimno i ekspansję. Jest to bardzo szkodliwe nawet, jeśli na początku zaobserwujemy poprawę stanu zdrowia.

á             Czystość. Woda z kranu nie jest dobrą bazą. Jej skład jest bardzo zmienny i r—żni się od regionu. Na niekt—rych terenach, zawiera pewne związki chloru, fluork—w, pozostałości farmaceutyk—w, setki toksycznych substancji chemicznych oraz metali, itp.

á             Filtry węglowe. Bez względu na to, co twierdzą producenci, nie są w stanie usunąć najbardziej toksycznych metali i wielu toksycznych substancji chemicznych. Jeśli woda szybko przepływa przez węgiel, zostaje w nim niewiele zanieczyszczeń. Ponadto, brudny filtr węglowy nie działa efektywnie.

á             Platyna jest zbyt toksyczna dla ludzi. Mimo, że ekspozycja na nią jest mała zauważyliśmy, że po p—ł roku korzystania z urządzenia, u niekt—rych os—b pojawiły się objawy wynikające z toksycznego działania platyny. O ile może nie mieć wpływu na wiele os—b, u innych może zaburzać czynności nerek i wątroby. Ilość zaabsorbowanej platyny będzie zależeć od rodzaju wody oraz chemii danego organizmu. Im słabiej jest on odżywiony, tym więcej przyjmie platyny. Inne czynniki warunkujące jej absorpcję to: wiek, stopień witalności, itp.

á             Dodawanie białego proszku. Trzeba dowiedzieć się dokładnie, co to jest.
W większości przypadk—w nie jest on czysty. Należy unikać wapnia z koralowc—w lub innych produkt—w zanieczyszczonych toksycznymi metalami.

á             Urządzenia reklamuje się jako popularne w japońskich szpitalach i domach. O ile mi wiadomo, nie jest to prawda.

                        Woda alkaliczna dostępna w sklepach. Są sklepy ze zdrową żywnością i inne, gdzie sprzedaje się jeszcze bardziej niebezpieczną formę wody alkalicznej. Pozyskiwana jest najpierw w procesie odwr—conej osmozy a następnie dodaje się do niej roztw—r wapnia lub proszek (często pochodzący z koralowc—w). Problemy z tej metody to:

á             Yin. Podkreślam, woda alkaliczna wydaje się mieć negatywny wpływ yin.

á             Woda z odwr—conej osmoza nie nawadnia ciała i nie powinna być używana jako woda pitna.

á             Dodawany proszek, zwłaszcza pochodzący z koralowc—w, może zawierać toksyczne metale.

á             Prawdopodobnie, jest bardzo toksyczna. Dodatek toksycznych metali do ãgłodnej wodyÓ ułatwia przenikanie szkodliwych cząsteczek do tkanek ciała, w głąb kom—rek
i do nerek.

 

                        Nowsze urządzenia Alkastream. Ten typ maszyny alkalizującej wodę nie jest zasilany elektrycznie, można go postawić na blacie lub pod zlewem. Urządzenie alkalizuje wodę poprzez dodanie do niej związk—w magnezu. To pozwala uniknąć kosztownych
i niebezpiecznych platynowych płytek, ale maszyna wciąż sprawia, że ​​ciało staje się zbyt yin, wykorzystuje wodę z kranu, kt—ra jest słabej jakości i prawdopodobnie wciąż niszczy strukturę wody oraz naraża organizm na toksyczne działanie związk—w magnezu stosowanych do wytwarzania wody alkalicznej. Unikaj tego systemu. Więcej informacji na temat w—d alkalicznych, w artykule Wody alkaliczne. [link]

                        Wody popularnych producent—w takie jak I-Water, SmartWater, Pentawater
i innych. Często są one pozyskane w wyniku odwr—conej osmozy, kt—rej produkt jak wiemy już nie nawadnia ciała. Nie ważne co robi się z wodą uzyskaną tą metodą - nie nawadnia ona ciała i już. 

                        Większość z tych w—d zawiera dodatki minerał—w. Nie tylko nie rozwiązuje to problemu odwr—conej osmozy, ale często minerały te zaburzają gospodarkę mineralną organizmu. Ceny w—d są zawyżone, produkt nie nawadnia dobrze ciała i do tej pory nie spotkałem nikogo, kto czułby się lepiej spożywają inną wodę niż źr—dlaną lub prosto z kranu.

 

                        Otwarte wody. Jest to bardzo ciekawy rodzaj wody. Po prostu dodajemy kilka jej kropli do wody pitnej. Więcej na ten temat w artykule Wody otwarte. [link]

 

             Mineralizacja wody pitnej. Jest to popularny spos—b, choć nieskuteczny a wręcz niebezpieczny. Dodanie soli do wody może spowodować usunięcie kilku cząsteczek toksycznych metali, ale może też zakł—cić gospodarkę mineralną w organizmie. Żeglarze wiedzą, że picie słonej wody jest szkodliwe we wszystkich przypadkach.

                        Kolejny problem to jakie minerały wybrać. Niekt—re są szkodliwe, ponieważ zawierają toksyczne metale. Szczeg—lnie należy unikać minerał—w, pochodzących z morza lub z osad—w lądowych. Z mojego doświadczenia wynika, że wszystkie zawierają jakieś toksyczne metale
a minerały morskie zawierają sole, kt—re mogą wypłukiwać inne ważnych składniki
z organizmu.

                        Ozonowanie wody pitnej. Dodanie odrobiny ozonu do wody pomaga w jej oczyszczaniu, ale to wszystko. Trochę ozonu lub dodatkowego tlenu zostanie wchłonięte przez organizm wraz z ozonowaną wodą, ale nie dużo, ponieważ ludzie nie spędzają wiele czasu pijąc wodę. 

                        Znacznie lepszym sposobem na wykorzystanie ozonu jest, moim zdaniem, stosowanie go jako oczyszczacza powietrza (ozonatora / jonizatora) w sypialni, w nocy. Aby dowiedzieć się więcej na ten temat, kliknij tutaj. [link]

 

                        Środki zmiękczające wodę. Niekt—re osoby, mające twardą wodę (z dużą zawartością wapnia), mają zbiornik w piwnicy lub garażu, gdzie dodają albo granulki lub grudki soli potasu by raz na jakiś czas zmiękczyć wodę. Woda przepływa nad pastylkami i nasyca się sodem i potasem, kt—re mają właściwości dysocjacyjne lub rozbijania twardych związk—w wapnia w wodzie. W rezultacie woda, nie pozostawia osad—w na bateriach, toalecie i blatach. W takiej wodzie lepiej pienią się detergenty i pomaga ona w oczyszczeniu rur ze złog—w kamienia.

                        Zmiękczacze wody w żadnym wypadku jej nie oczyszczają. Jeśli ktoś ma twardą wodę dodanie soli może pom—c. Natomiast picie zmiękczonej wody zwiększa ryzyko chor—b serca. Dodawanie potasu wydaje się być jeszcze gorsze. Alternatywą jest umieszczenie zar—wno stałych magnes—w lub elektromagnes—w na rurze doprowadzającej wodę do domu, co będzie miało na nią podobny wpływ.

 

PODSUMOWANIE - JAKICH WîD UNIKAĆ    

á             Trinity Water, zawiera zbyt dużo fluoru.

á             ãW—d pitnychÓ oraz ãw—d oczyszczonychÓ Aqua Fina i Dasani. Nie daj się nabrać na wyszukane nazwy czy butelki. Jest to po prostu filtrowana woda z kranu, poddana odwr—conej osmozie.

á             W—d alkalicznych wszelkiego rodzaju.

á             Wody destylowanej chyba, że na kr—tko w procesie eliminacji toksyn. Zbyt duże jej spożycie powoduje demineralizację organizmu.

á             Wody z maszyn w supermarketach.

á             W—d ze sklep—w z wodą. Z doświadczenia wiem, że pozyskuje się ją w wyniku odwr—conej osmozy.

á             Wody głębinowej.

á             Wody z kranu, o ile nie jest filtrowana przy użyciu filtr—w węglowych. Woda z kranu nie jest idealna, ale zazwyczaj dobrze nawadnia ciało. Jeśli jest to wszystko, na co możesz sobie pozwolić, używaj przynajmniej filtr—w Britta lub innych prostych filtr—w węglowych, kt—re wymieniaj raz w miesiącu.

á             Większości filtr—w wielostopniowych. Pamiętaj, że niekt—re z nich wykorzystują metodę odwr—conej osmozy lub inne rodzaje metod filtrowania wody poważnie uszkadzających strukturę wody. Najbezpieczniejszy jest węgiel.

á             Inne wody ãmarkoweÓ, takie jak Penta Water, Vitamin Water, Smart Water, itp.

 

Pozostałe środki ostrożności:

                        Zawsze czytaj uważnie etykiety, aby sprawdzić, czy rzeczywiście w butelce jest woda źr—dlana czy jedynie filtrowana. Ponadto, na etykietach niekt—rych w—d ãdestylowanych" napisano drobnym drukiem "z odwr—conej osmozy". W takim przypadku, unikaj ich.

                    Nie wierzę, że ludzie muszą dodatkowo płacić za wodę, kt—ra została wzbogacona poprzez dodanie ozonu, specjalnych minerał—w, modlitwy lub inne procesy. Wiele z nich jest dziś dostępnych. Niekt—re metody są oczywiście lepsze od innych, ale jest ich zbyt wiele, aby om—wić wszystkie. Najczęściej rozpoczyna się od wody wodociągowej, kt—rą następnie poddaje się odwr—conej osmozie. Jest to bardzo złe działanie.

 

WNIOSKI

                        Ilość spożywanej wody jest r—wnie ważna, jak jej jakość. Dzieci potrzebują mniej wody, w zależności od postury ciała, ale wszystkie muszą ją pić zamiast wyłącznie innych napoj—w takich jak mleko, soki, zupy, itp. Oto podstawowe zasady, zalecane dorosłym.

á             W pierwszej kolejności wybieraj wodę źr—dlaną, dostarczaną bezpośrednio do domu lub kupioną w sklepie.

á             W drugiej kolejności, choć nie jest to tak dobre rozwiązanie, pij wodę z kranu filtrowaną węglowo.

á             Większość dorosłych potrzebuje około trzech litr—w lub więcej wody dziennie. Więcej potrzebujemy w czasie upał—w, suchej pogody, jeśli ktoś jest bardziej aktywny fizycznie lub waży ponad 110 kilogram—w. W innym przypadku, picie większej ilości wody nie jest konieczne ani zdrowe.

á             W ramach spożycia wody, można wypić dziennie do dw—ch lub nawet trzech filiżanek słabych, bezkofeinowych herbat i jedną filiżankę zielonej lub czarnej herbaty. Nie dodajemy miodu, cukru, syropu z agawy, śmietany, cytryny, kofeiny ani żadnych innych składnik—w do herbaty. Zmieniają one właściwości wody.

á             Należy unikać picia dużej ilości napoj—w gazowanych, sok—w owocowych i warzywnych więcej niż około szklanki każdego rodzaju mleka, jak r—wnież spożywania ryżu, soi, konopi, mleczka migdałowego, alkoholu i napoj—w zawierających kofeinę. Jeśli zdecydujesz się je spożyć, nie licz ich do dziennego bilansu wody. Faktycznie, jedzenie lub picie produkt—w zawierających cukier, kofeinę i alkohol, zdecydowanie odwadnia organizm. Więcej na ten ważny temat medyczny w artykule Nawadnianie. [link]

á             Jak pić. Doskonałym jest rozpoczęcie dnia od kilku szklanek ciepłej wody, ok. 1 litra, zaraz po przebudzeniu. Dostarczy to wody na kilka godzin i nie będzie trzeba myśleć o jej uzupełnieniu. Pomaga to r—wnież na zaparcia.

W innym przypadku, warto pić duże szklanki wody pomiędzy posiłkami. W ich trakcie nie należy pić by nie rozwadniać sok—w żołądkowych. Picie po godzinie 18:00, zwłaszcza w przypadku mężczyzn, powoduje nocne wstawanie do toalety. Nie jest to korzystne dla jakości snu.

 

 

Home | Hair Analysis | Saunas | Books | Articles | Detox Protocols

Courses | About Dr. Wilson | The Free Basic Program